RPG w formie opowiadania

Stina-Carison · Strażniczka Planety

Wpadłam na to już jakiś czas temu. Zebrałam już pierwszy rozdział "Przygotowania do balu". Dopisałam jedynie ostatni akapit, gdyż, jak dopiero wczoraj zobaczyłam ie był nic o mnie xD No, już niedługo zrobię bal a potem resztę.
Wszystko jest pisane w 3 osobie l.p. Musiałam więc zmieniać formę większosci postów, oprócz Ciary, która normalnie pisała w 3os. Nom, i wycięłam autokomplementy Quelle, bo nie uważałam ich za istotne w fabule.

PRZYGOTOWYWANIA DO BALU – rozdział 1

Quelle wbiegła do pokoju jak szalona i dorwała elegancko pakowane czarno-białe pudełko. Otworzyła pokrywę z białą kokardą i ujrzała ją - Najpiękniejszą suknię magicznego wymiaru - Black Zefirio Pari.

-Jest... Jest.. Cudowna!!!! - wykrzyknęła - Nadworny krawiec to prawdziwy artysta!
Zaczęła skakać po pokoju jak opętana i krzyczeć ,,Zostanę królową balu!". Nagle uderzyła się o szafkę, usiadła na łóżku i pomyślała:
- Co mnie opętało?! Ach! No tak... Suknie z Zefiru mają w sobie zaklęcie olśniewania tego kto ją będzie nosić... Myślałam, że jestem odporna na ten czar... Heh, a jednak nie Smile

*
Cassidy weszła do pokoju nie zwracając uwagi na koleżanki. Podeszła do szafy, wyciągnęła niedbały karton i z westchnieniem położyła go na łóżko. Przez chwilę bezmyślnie gapiła się na niego, po czym po chwili otworzyła, wyciągnęła sukienkę i buty, z kompletnie innej bajki.
-Ja tego nie założę…nie Pojdę na bal nie ma mowy – powiedziała.

Quelle przez przypadek usłyszała jej pomrukiwanie. Wkroczyła wiec do akcji:
- O nie, nie, nie! Nie ma mowy, żebyś nie poszła na bal! Ja ci coś powiem, koleżanko! Jeśli nie podoba ci się ta sukienka to wystarczy poprosić mnie, żeby mój nadworny krawiec uszył ci inną! Nie ma tak, że "ja nie pójdę na bal", o nie! - powiedziała stanowczo do Cassidy po czym chwyciła telefon i zamówiła suknię.
- Niedługo się zjawi - powiedziała z promiennym uśmiechem na twarzy.

- Co to, to nie…o nie…- broniła się Cass- nie lubię bali. Nie problem w sukience – skrzywiła się – chociaż wolałabym powyciągany dres…- mruknęła pod nosem patrząc gdzieś w bok
Rzuciła sukienkę na łóżko i podreptałam do szuflady, otworzyła ją i wyciągnęła czekoladowe krówki.
- Chce ktoś? –spytała, po czym zapchała się nimi.
- H-hej! DOGONIŁAM! Poka no mi to , Quelle. Uuu, supciooo! A co z wdziankiem dla Doxi? - Mishel gadała tak szybko, że sama nie siebie rozumiała.
- No dobra przyniosłam modele do przymiarek! Quelle, pomóż! No a co z Księżniczką? Chyba będzie pomniejszona...
- Hau?
- I tak byś była! Hihi. No dobra to twoje cudeńko…Heh... na pewno będziesz wyglądała lepiej!
- Uszłabyś w tych butach? Sądzę, że sukienka do ciebie pasuje... - zaczęła Leah nieśmiało. Co prawda miała dziś szukać swego księcia z poprzedniej nocy, ale jakoś nie miała do tego głowy. Miała nadzieję, że nie będzie się gniewał. Obiecała sobie, że zajmie się tym zaraz po pierwszym tygodniu szkoły, który zapewne będzie strasznie zabiegany.
Dlatego teraz siedziała z resztą koleżanek w pokoju numer 4.
Sama nie przejmowała się w ogóle co założy. Wiedziała, że Chantal przygotowała jej już kreację na bal. Skierowała kroki do swojej części pokoju.

- Proszę bardzo! Cukieraski charakteru wprost z Faeryanis. – Michel położyła po kilka cuksów na szafkach koleżanek.
- A teraz coś dla maluchów! Ciaś na małe cio niecio, hihi. - mówiła, wygrzebując "cio niecio" dla kotków i piesków. Księżniczka prawie zjadła jej rękę.
- WOOFOOFOOF!
- Aaaaa! Ty rozbójnico! Próżniaczko mała! - no i ta "próżniaczka" podleciała na szafkę Quelle i zaczęła sypać ciasteczkami.
- Hau? HAU! - widocznie wołała też Wixi, której od dawna nie było widać.
- No właśnie, Cassidy? Gdzie ta maleńka kuleczka?

- Mishel, według mnie najpiękniejsza jest sukienka nr 2! A wdzianko Księżniczki jest śliczne! – powiedziała Q.
- Miauuuu! Grrr... Mrau! - usłyszałam zdenerwowane miauknięcie Doxi.
- Aaaach! No tak! Jeszcze stylowe wdzianko dla Doxi.
- Będziesz wyglądała cuuudownie, moja mała! Prawie tak pięknie jak ja! - krzyknęła Quell e wyjmując wdzianko z małego, ozdobnego pudełeczka.
- Miauuuu! Miau! - miauknęła zadowolona Doxi.
- Która to godzina? .... AAAAAA! Już 19:15! Bal zaczyna się za godzinę! Nie ma czasu! - wykrzyknęła i pobiegłam do łazienki się upiększyć.
Po 30 minutach wyszła z łazienki. Wbiegłam do pokoju, szybko ubrałam moją cudowną, jedwabną sukienkę i nałożyłam sukieneczkę Doxi.
- Dziewczyny!!! Bal za 15 minut! Streszczajcie się, ja już jestem gotowa! – wrzasnęła. Wybiegła jak strzała z pokoju i z gracją zeszła po schodach do sali balowej.

- Nyaaaa! Nie nooo! By wyglądać znowu pięknie, więc założę dziś sukienkę!
- Woof, WOOF - WOOF!
- Ok! Idziemy!

-Czy ujdę? – Cass zwróciłam się do Leah – Zacznę się tym martwić jak je założę. – Wsadziła rękę do buta wymachując nią.
- Wixi? To kot. Prowadzi nocny tryb życia. – powiedziała – Ja też prowadziłam póki nie znalazłam się w Alfei.
- Dobra trzeba się przebrać. – zniknęła w łazience. Po kilku chwilach wyszła z niej wyprostowana tak, jakby połknęła miotłę. – Nie gapić się…- mruknęła – Stoję jeszcze.
Wzięła do ręki telefon i usiadła na łóżku zastanawiając się czy zadzwonić, wysłać sms czy w ogóle się nie odzywać, do jak mu tam było…Arthura. Stwierdziła, że niegrzecznie było by się nie odzywać. Napisała sms:
„Jak to się stało że w wieku 13 lat, byłeś z bratem w wieku 14 lat w czerwonej fontannie? I po co?
Cassidy”
Rzuciła telefon na pufę. Rozczesała włosy i boczne pasma spięłam z tyłu wielką poszarpaną kokardą i sztywną siateczką, taką samą zawiązała Wixi, która ułożyła się w jej torebce.
Spojrzała na telefon. Przyszła odpowiedź:
„Szczęście…Ojciec wysłał nas na zwiedzanie
Będziesz na balu?”
Zabrała się za odpowiedź.
„Jeszcze nie wiem…chyba się walnę spać”
Stwierdziła, że trzeba się zbierać. Wyszła z pokoju i zmierzała na salę.
//a teraz dopisane xD//

Stina weszła do pokoju. Z wielkiego pudełka wyjęła czarno – różową sukienkę. Dopiero dzień wcześniej ją zaprojektowała, a krawiec z Aquandos już ją uszył i przysłał.
„Cóż, zawsze był szybki” – pomyślała.